|
| Ζωγραφιά | | |
Πηρα το μπλε της θαλασσας κατι να ζωγραφισω,
Τις ωρες τις μοναχικες παλι να χαραμισω,
Μονο του παει το χερι μου,θαρρεις δεν το ελεγχω,
Κι αρχιζει να δημιουργει ότι στο νου μου εχω,
Μια οπτασια εφτιαξα,λιγο πολι σου μοιαζει,
Θα τηνε κρινω πιο καλα σε λιγο που χαραζει,
όταν ανεβω το πρωι ξανα θα σε κοιταξω
και σπιθαμη ως σπιθαμη το σωμα σου θα ψαξω
ομωε εσενα ματια μου δε σ' εχει ουτε ο Ελ Γκρεκο
τετοια ωραια ζωγραφια,σπανιο εισαι εργο
και αυτά που κρυβεις μεσα σου,εκεινα μ'εχουν κανει
για σενα παλι να αγρυπνω και υπνος δε με πιανει,
μακαρι να μπορουσα αυτά να τα αποτυπωσω
τη ζωγραφια θα ζηταγαν στο λουβρο να τη δωσω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| I FOUND A REASON FOR ME TO CHANGE WHAT I USED TO BE... AND THE REASON IS YOU! | | |
|
ARGY 12-04-2006 | Πω πω, αυτά τα λόγια να πεις σε γυναίκα και θα την κάνεις χώμα, λιώμα... Πολύ ωραίο και αυτό! | | Ευτυχία 12-04-2006 | συμφωνω με την αργυρω!! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 13-04-2006 | Καλημερα φιλε μου !!!!! Πολυ ομορφο !!!!!! | | elenasmith 13-04-2006 | Συμφωνώ απόλυτα με την Αργυρώ! Με τα κουταλάκια θα τη μαζεύουν.. :) :) | | Δήμητρα 13-04-2006 | Με τις κυρίες. Πολύ καλό. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|