| και τι δεν θα 'δινα καρδιά μου να σε δω
πέρασαν μαύρα χρόνια που μου λείπεις
που ναι το γέλιο σου να πιω γλυκό νερό
που ναι ο ήχος σου στο θρόισμα ποιας λήθης;
Να μη μιλάει κανείς τον άνεμο ν'ακουσω
δεν μ'αφορά η αλήθεια η πικρή τους
το θάνατο και την αρρωστια ν΄'άντικρούσω
δεν μου ταιριάζει ούτε εμένα η λογική τους
και τι δεν θα 'δινα να σπάσουμε το φράγμα
τις αποδείξεις οτι υπάρχει δικαιοσύνη
πώς σε βγαλε της μάνας μας το κλάμμα
να μας φιλήσεις στις ψυχές γαλήνη
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|