| Δεν είμαι εδώ να κάψω το σταυρό σου
Έναν εαυτό που είχα (και κατείχα )
εξαντλήθηκε να σε ζητάει
Να δω στα μάτια σου
αν κάτι επερίσσεψε από μένα.
Δεν είμαι εδώ να κάψω το σταυρό σου
Δυο καρεκλάκια αδειανά
Η βρύση που είπες (πως) έφτιαξες ,να στάζει ακόμα
και το ποτό σου ξερακιανό λιθάρι, μαραμένο ,(άφρουτο)
Ποιος λες σε γύρευε σε μπαρ ,
ποιος σε τραγούδαγε με την φωνή του πληγιασμένη
Δεν είναι τίποτα αρκετό (για εμάς –για σένα)
Δεν είμαι εδώ να κάψω το σταυρό σου,
αν το μπορούσα θα χε γίνει ήδη
Η λάμπα ακόμα χαλασμένη και το τραπέζι τρία πόδια
σαν την αγάπη μας λειψό
και συρματόπλεγμα να στέκει ανάμεσά μας
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|