| |
Περπατώ στο δρόμο και κοιτώ άδεια πρόσωπα
Περπατώ και βλέπω την ίδια προσωπικότητα μετά την άλλη
ΒΑΡΕΘΗΚΑ να βλέπω παντού τα ίδια
ΒΑΡΕΘΗΚΑ να βλέπω αυτή τη μονοτονία στον κόσμο
Βαρέθηκα να αναζητώ κάτι πρωτότυπο.
Μεγάλωσε, μορφώσου, τελείωσε μια σχολή, βρες μια δουλεία, κάνε οικογένεια, πλήρωνε λογαριασμούς μέχρι να πεθάνεις, να ακούς ειδήσεις, να αγοράζεις ότι σου πλασάρουν, να μην ελπίζεις σε τίποτα, να μην ζεις τίποτα καινούριο, να χαίρεσαι όταν αλλάζει ο χρόνος και μετά επιστροφή στη ρουτίνα.
Βγαίνω έξω με χαμόγελο προσπαθώντας να το μεταδώσω, δεν αφήνω να με επηρεάσει η αρνητικότητα του κόσμου, μα όσο παλεύω να τους το χαρίσω, αυτοί αρχίζουν να μου κρεμάνε ταμπέλες.
Μα μένω τόσο σταθερός που όσο και να θέλουν δεν μπορούν να με παρουσιάσουν σαν κάτι που δεν είμαι.
Ωραία, ήρθε ο καιρός να πάω στρατό, 9 μήνες να εκτελώ εντολές χωρίς αντίρρηση.
Ήρθε η ώρα...
Ήρθε η ώρα να μάθω να πολεμώ έναν εχθρό που αποδεικνύεται ότι είναι ο ίδιος τους ο εαυτός.
Μα σκέφτηκα πολύ για σήμερα...
Είμαι στρατιώτης, δεν πρέπει να φαίνομαι αντίθετος...
Βαράω προσοχή και ξεκινώ...
Ξύπνησα και σήμερα..
Ακόμα μια μέρα που πρέπει να φαίνομαι σαν όλους τους άλλους
Ακόμα μια μέρα που πρέπει να ακολουθήσω τη μάζα...
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα παρά μόνο να περιμένω, μόνο η υπομονή θα με σώσει από αυτό τον τυποποιημένο κόσμο. Κάθε μέρα που περνά συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι η αλλαγή δεν θα έρθει μόνη της.
Και ακόμα συνεχίζω αυτή τη ρουτίνα που είναι η αιτία ή μήπως η αφορμή για να μένω αμέτοχος σ'αυτό το κόσμο με μόνη ελπίδα την εμφάνιση μιας ετικέτας με την ημερομηνία λήξης...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
