| |
Ένα βήμα κάνουμε
μόνο ένα βήμα
Γέννα είναι το αριστερό μας πόδι
πατάει μιά το δεξί
κι ύστερα η αναχώρηση
Ένα βήμα μακριά και το τραγούδι που ψιθυρήσαμε
η κάμαρα η στολισμένη με αγίους
κι αποκριάτικες φωτιές που μας ζεστάναν το Μάρτη
φωνές από το βάθος της πλατείας
που κάποτε τις ζήσαμε
φώνες σαν κι άλλες πιότερες που δεν ακούσαμε ποτέ
στη φωτιά πάνω που σμίγαν σε μια στιγμή εκστατική
γενεές που παίξαν παιδιά κι ύστερα γεράσαν πάλι
σκούπισαν την αυλή από τα φύλλα της κληματαριάς
κι από την πίσω μεριά της μάντρας ξήλωσαν έναν έναν τους χρόνους
Ένα βήμα μακριά
πλαγιάζαν και τα ζεστά κορμιά
με κερωμένα γράμματα που νυχτώναν κάτω από τα σκεπάσματα
κι υγρές στα μάτια έμεναν μέχρι το πρωί οι λέξεις
να μας ξυπνούν
σαλπίζοντας τον ήλιο και τη μέρα που θα νικήσει
Ένα βήμα μακριά κι οι διαδρομές που κάναμε
μες την υδρόγειο τα ίχνη τα σβήναμε πάντα με το νερό
κι από τις γραμμές του τρένου γυρεύαμε πατημασιές
όσες κι αυτές που αφήναμε στην άμμο τα καλοκαίρια
Ένα βήμα μακριά
κι η άκρη του χρόνου λυγίζει
Άν κανείς δεν νικήσει
ας είναι το βήμα
μακρινό
ως τα αστέρια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
