| |
Ο κόσμος πια, δεν σε χωράει,
και τα δεσμά, δεν σε κρατούν.
Γκρεμίζεις ότι σε χαλάει,
και όσοι σε θελαν, σε μισούν.
Στα πεζοδρόμια, που ξαπλώνεις,
ψάχνεις να μάθεις, το γιατί.
Γιατί όσα θες να τα ματώνεις;
Και ότι δεν θες να μένει εκεί;
REFREN
--------------------------------------------------
Μην ψάχνεις άλλο, την ευθύνη,
είναι γραφτό σου, τελικά.
Να αγαπάς, ότι σε αφήνει,
και ότι σε παίρνει, μακριά.
--------------------------------------------------
Με το κεφάλι σου, σκυμμένο,
πατρίδες, αποχαιρετάς.
Πας για να βρεις, το πεπρωμένο,
και όλα τα πρέπει, τα ξεχνάς.
Πετάς εικόνες και αναμνήσεις,
αφήνεις πίσω τους θνητούς.
Θέλεις να ζεις, με παραισθήσεις,
και να μιλάς με τους Θεούς.
REFREN
--------------------------------------------------
Μην ψάχνεις άλλο, την ευθύνη,
είναι γραφτό σου, τελικά.
Να αγαπάς, ότι σε αφήνει,
και ότι σε παίρνει, μακριά.
--------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
