| Ανένταχτη ωραιότητα κι άνθρωποι σπουδαίοι ως άγνωστοι
ν' ανταλλάσσουν με αερικά την αγνή τους συναίσθηση.
Κατόρθωσα να δω στα χρωματισμένα από έξαψη μάγουλα,
πίσω απ'την ομίχλη φιλημάτων υποκριτικών και πρόστυχων,
σαν διαβάτες που τα βλέμματά τους σταυρώθηκαν αφηρημένα
κι οι φτέρνες κάρφωσαν την συνάφειά τους στον δρόμο,
τις πληγές απ΄τα όξινα δάκρυα της αγωνίας.
Έσβησα το φως να κοιμηθώ μα δεν έσβησαν τα φώτα της πόλης.
Αγωνιώ για την ματαιότητα που σέρνουν οι στόχοι μου
καθώς ποτέ δεν ζέστανα τις παλάμες μου
πριν ασελγήσω στο αγαπημένο βιβλίο μου,
ούτε ποτέ έφυγα στις μύτες απ'το πάρκο
για να μην χαλάσω την μελωδία των πουλιών.
"Carpe diem" κάτι σαν "κυνήγησε την λάμψη".
Η κενοδοξία γέννησε κενές επιθυμίες
κι η υπεροχή τις όπλισε μ'αγωνία.
Κυνήγησε την λάμψη.
Της αστραπής ή του καντηλιού, μ'αγώνα ή αγωνία.
Αξίζει για μια υποψία φωτός ν' αρπάξεις την μέρα
πριν σε προλάβει αυτή και το βρωμερό σινάφι των ποιητών
και μάθουν οι επόμενοι πως απλώς υπήρξαμε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|