Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η μαυρομάτα
 

η μαυρομάτα

Κάτι βαρύ έχω εντός μου
και τυραννιέμαι και πονώ
έγινε κύμα ο εαυτός μου
λιμάνι δεν μπόρεσα να βρω.

Χτες μια μάγισσα στη στράτα
με ύφος μούλεγε βαθύ
"αγάπησες μια μαυρομάτα
κι εκείνη σ΄έχει απαρνηθεί".

Και από τότε αυτά τα μαύρα μάτια
τα κυνηγάω σαν τρελός
μα την πήραν μαζί τους μαύρα άτια
την έφτιαξε σύννεφο ο καιρός.

Η μαύρη ματιά της πια δεν φαίνεται
του κάκου η καρδιά μου την προσμένει
για άλλον φαίνεται τρελένεται
με το κορμί της αυτόν τον άλλον να ζεσταίνει.

Την αφήνω του λοιπού να με μισεί
και ζω με της καρδιάς μου τη ρυτίδα
φύγε για πάντα στερνή εσύ
απατηλή και ψεύτικη ελπίδα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
16-01-2015 @ 21:29
Σ΄αφήνω του λοιπού να με μισείς
θέλω να ζήσω πια χωρίς φροντίδες
φύγετε για πάντα στερνές εσείς
απατηλές και ψεύτικες ελπίδες.
Μελαγχολική ομορφιά !!!!
Βασίλης Μακεδών
16-01-2015 @ 21:48
το διαφοροποίησα Λυδία το ποίημά μου! σ΄ευχαριστω για την κριτική σου καλο Σ/Κ
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
16-01-2015 @ 21:48
Φοβερό Βασίλη !!! ... θέμα, αμεσότητα, έξοδος !!! ...

Καλησπέρα !!! ... ::382.:: ...
smaragdenia
16-01-2015 @ 23:19
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο