| |
| | Της νύχτας τα παιδιά |  | | |
Της νύχτας τα παιδιά, μην μου τα κρύβεις.
Αυτά τα μόνα, έρμα και ορφανά.
Ψυχή μια στάλα να χεις, να τους δίνεις,
και μια αγκαλιά να τα κρατάει, ζεστά.
Της νύχτας τα παιδιά, μην μου τα κρύβεις.
Μονάχα εκείνα ξέρουν, να επιζούν.
Να τους κρατάς το χέρι, μην τ’αφήνεις,
στο πλάι σου να θες, να περπατούν.
REFREN
-------------------------------------------------------------------------
Για όσα φέρνει η ζωή,
δεν τα χωρά η λύπη.
Και όσα γεννιούνται την αυγή,
σβήνονται όλα σαν κερί,
στου φεγγαριού την λήθη.
-------------------------------------------------------------------------
Της νύχτας τα παιδιά, τα πληγωμένα.
Που με ένα βλέμμα απόμακρο, κοιτάς.
Μετράνε τα όνειρα τους, τα χαμένα,
γιατί δεν άντεξαν, να ζουν με εμάς.
Και όταν δουν το τέλος τους, να φτάνει.
Πεθαίνοντας συχνά, χαμογελούν.
Αφού το τελευταίο τους, σεργιάνι,
θα είναι με ανθρώπους, που αγαπούν.
REFREN
-------------------------------------------------------------------------
Για όσα φέρνει η ζωή,
δεν τα χωρά η λύπη.
Και όσα γεννιούνται την αυγή,
σβήνονται όλα σαν κερί,
στου φεγγαριού την λήθη.
-------------------------------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις | | | |
|
smaragdenia
21-01-2015 @ 23:26 | ΘΛΙΒΕΡΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΟ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ.......
http://youtu.be/thFIxjU607o
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | aridaios
22-01-2015 @ 22:08 | Και όσα γεννιούνται την αυγή,
σβήνονται όλα σαν κερί,
στου φεγγαριού την λήθη. ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
