| |
Άμμος κινούμενη, τα πόδια υποχωρούνε
Και πώς να κρατηθώ με δάχτυλα κομμένα
Με ακρωτηριασμένα συναισθήματα επιζούνε
Όσοι με δείκτες σε μετρούν νύχτα και μέρα
Μαρμαρωμένος με επιγραφή που λεέι:
..θύματα πέσαμε της Μέδουσας του χρόνου
Δώστε χαμόγελο στον άνθρωπο που κλαίει
Θα ανταποδώσει τη χαρά, εκτός απροόπτου..
Μοιάζουν τα "θέλω" μου με ταύρο που μουγκρίζει
Βαθύ το κόκκινο του ονείρου με κυριεύει
Σε μια αρένα που ο χρόνος μου θα λήξει
Σαν ταυρομάχος η ζωή με κοροιδεύει
Κάποτε μ' είδα σε παλιά φωτογραφία
Απαθανάτιζα τις ζωηρές στιγμές μου
Μα εσύ που κάνεις στους αιώνες περιοδεία
Μια λύση για να μείνω εδώ απόψε βρές μου..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
