| Mια φορά και έναν καιρό ένας φτωχός
Πήγε για ψάρεμα, να πιάσει μερικά ψάρια να φάνε αυτός και η γυναίκα του.
Το μόνο που έπιασε ο φτωχός ήταν ένα
χρυσόψαρο.
Ήτανε μικρό, ο ανθρωπάκος το άφησε να φύγει.
Τότε το ψαράκι μίλησε με ανθρώπινη φωνή.
Είπε πως ήτανε ενας μαγεμένος πριγκιπας και θα του πραγματοποιούσε μια ευχή, για το καλό που του έκανε.
Ο φτωχός ζήτησε ψωμί και φαγητό.
Σαν γύρισε σπίτι, η γυναίκα έβαλε τις φωνές.
- Μα ψωμιά και φαΐ ζήτησες, καημένε; Τραβά ζήτησε του ένα όμορφο σπιτάκι. Δεν αντέχω το καλύβι.
Το ψαράκι τους έδωσε ένα σπιτάκι, με ανθισμένο κήπο και μικρά αλλά φωτεινά δωμάτια.
Ο φτωχός ήταν χαρούμενος, η κυρά του όμως βαρέθηκε γρήγορα.
- Πήγαινε ζητά του ένα παλάτι, φτιαγμένο από μάρμαρο.
Εκείνος αντέδρασε, αυτή επέμενε.
Το χρυσόψαρο της έκανε τη χάρη.
Η γυναίκα βαρέθηκε και πάλι.
Τι να τον έκανε τον μαρμάρινο πύργο δίχως στέμμα;
Ήθελε να γίνει βασίλισσα.
Έστειλε τον άνδρα της στο ψαράκι.
Πάλι γκρίνιαξε, αυτή όμως δεν έκανε πίσω.
Το πρωί, άνοιξε τα ματια. Άρχισε να ουρλιάζει τρομαγμένη. Ούτε κάστρο, ούτε πύργος, ούτε καν το μικρό σπιτάκι. Το μαγεμένο ψάρι πήρε πίσω όσα έδωσε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|