| |
ΡΟΥΧΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ
Ένα ρούχο ξεχασμένο,
Και στον τοίχο κρεμμασμένο,
Αναμνήσεις με γεμίζει,
Και τον νου μου κατακλίζει,
Το κοιτάζω...το μυρίζω,
Με τα χέρια μου τ΄αγγίζω,
Κι΄έρχεσαι εκεί μπροστά μου,
Νύχτα μες την κάμαρα μου,
Και με πιάνει νοσταλγία,
Και τα δάκρυα με πνίγουν,
Λες και μέσα στην καρδιά μου,
Κοφτερά μαχαίρια μπήγουν,
Ένα ρούχο ξεχασμένο,
Έφερε τόσες εικόνες,
Που περνούν από μπροστά μου,
Σε μαυρόασπρες οθόνες,
Και πονάω....αρρωσταίνω,
Δεν αντέχω πούχω χάσει,
Όλ΄αυτά που αγαπούσα,
Και ψυχή έχω δικάσει.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
