W. KRITIKOS
30-01-2015 @ 19:16 | Επιτέλους. Ποίηση χωρίς ομοιωματικά! | |
**Ηώς**
30-01-2015 @ 19:20 | ένα ένα ξεχωριστά και άριστα συνδεδεμένα Δημήτρη
καλησπέρα!
| |
νετη541
30-01-2015 @ 19:55 | ...έχω την εντύπωση ότι τα χαϊκού δε χρειάζονται τέτοια νοηματική ενότητα αλλά και μόνο για το τρίτο άξιζε η προσπάθεια...(πρόσφατα διάβαζα για τις βλαπτικές επιδράσεις του "μπράβο" στα παιδιά οπότε...) ::smile.:: | |
heardline
30-01-2015 @ 20:44 | Μα κύριε κριτικέ, δεν είστε πολύ παλιός να γνωρίζετε τον κ. ΙΠΠΑΡΧΟ, ο οποίος είναι εξαιρετικότατος και ποιητικότατος!!!!!!!!!!
Μπράβο Δημήτρη!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Λασκαράτος
30-01-2015 @ 21:07 | Πολύ ωραίο!!!!!Υποκλίνομαι!! ::theos.:: ::yes.:: | |
Μ.Ελμύρας
30-01-2015 @ 23:31 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pennastregata
02-02-2015 @ 10:42 | Έξοχο στη λιτότητά του... | |
iokasth
30-11-2016 @ 13:30 | Δύσκολο το χαϊκου, στο τελος πρέπει να μας δίνουν το απρόσμενο σ΄ενα ψάξιμο της σκέψης.
Μου άρεσαν ολα, αλλά ιδιαίτερα το πρωτο και το τρίτο.!!!
Θα συμφωνησω με την νέτη 541 στην παρατήρησή της για τη νοηματική ενότητα. Μάλλον εχει δίκιο.
Ν.Ρ. | |
 |
