| |
Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ
Κάθομαι στο παράθυρο
Κι ακούω που φυσάει
Ακούω ένα ψιθύρισμα
Σαν κάποιος να μιλάει
Λες νάναι κείνη σκέπτομαι
Και η καρδιά σκιρτάει
Στήνω αυτί αφουγκράζομαι
Τι τάχα να με θέλει;
Έφυγε η αγάπη μου
Εδώ και λίγες μέρες
Ναι! Πριν λίγες μέρες έφυγε
Μα φαίνονται σαν χρόνια.
Ένα της γράμμα καρτερώ
Μα δεν φτάνει κι ανησυχώ
Γι αυτό τώρα στον αγέρα
Γυρεύω κάτι να χαρώ
Είναι τόση η προσοχή μου
Η καρδιά μου πα να σπάσει
Ω! πόσο θάθελα ν ακούσω
Από κείνη Σ΄ ΑΓΑΠΩ
Επερίμενα πως θάταν, ένα μαρτύριο
Μακριά της η ζωή
Μα εγώ αντιμετωπίζω
Μία κόλαση φρικτή
Φέρε μου καλέ μου αγέρα
Ένα μήνυμα από κείνη
Φέρε μου ένα φιλί της
Ένα χάδι απαλό
Να! Σαν κάτι να μου φέρνει
Να! Κάτι ακούω από κει
Όχι! Δεν είναι τίποτα άλλο
Παρά μόνο η βοή
Κάθομαι πια λυπημένος
Και κάνω τούτη την ευχή
Νάρθει γρήγορα ένα γράμμα
Νάρθει η ΑΓΑΠΗ μου, η χρυσή
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 20/09/1966
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
