|
| Τα χτυπήματα | | | Το χέρι άνοιξε και σφίξε,
πόνο με την ελπίδα,
οτι απομείνει είμαι εγώ,
ο αέρας που σε είδα.
Πάρε τον ήχο απ τα σφυριά,
που πάνω μου χτυπάνε,
βγάλε το πόνο απ την ηχώ,
και άκου τι ζητάνε.
Πάρε τη δύναμη απο αυτά,
που είναι της ψυχής μου,
και στράφηκε εναντίον μου,
ζητώντας το φιλί σου.
Γύρισε πίσω μια στιγμή,
να δέσω τις πληγές μου,
και θα σε βρω εγώ μπροστά,
χωρίς πια να με ξέρουν.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
καταΚΟΚΚΙΝΗ 01-02-2015 @ 16:44 | ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΘΕΣ ΒΟΗΘΕΙΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ "ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ". ΕΣΥ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΤΑ ΣΦΥΡΙΑ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το χέρι άνοιξε και σφίξε,
πόνο με την ελπίδα,
οτι απομείνει είμαι εγώ,
ο αέρας που σε είδα.
ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑ ΛΕΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|