| |
| | Η αμηχανία του Οδυσσέα για την κλειστή συντρο |  | | |
Η αμηχανία του Οδυσσέα για την κλειστή συντροφιά της Πηνελόπης.
Έλα λίγο να σου μιλήσω,
ολα τ αφησα για σένα,
όλα τα παρέδωσα,
για την δική σου ανάμνηση
ηρθα κοντά σου να ζήσουμε μαζί.
Είδα τον κόσμο καθαρά,
είδα και έζησα μαζί τους,
ήπια κρασί και γεύτικα
το φαγητό τους.
Πλατιά η γλύκα τους,
μεγάλες οι ηδονές τους,
μα εμένα μ ένοιαζες εσύ.
Εσύ μου έδωσες την δύναμη να μην μ αγκίζουν όλα αυτά
να μήν με γλυκάνει το μέλι τους,
να διώχνω τα καλά τους.
Γιατί σε σένα έταξα,
κάθε λογής τιμή.
Γιατί στην καρδιά μου σμίλεψα,
ζωή παραμυθένια.
Γιατί σμαράγδι ήσουνα,
τα πάντα ήσουν για μένα.
Εσύ περίμενες εμένα,
λες πως περίμενες εμένα.
Τόσα χρόνια,
τόσος αγώνας,
τόσος δρόμος να ερθω εδώ,
ξεπέρασα τον εαυτό μου
και συ τι έκανες γι αυτό;
Τι κάνεις δίπλα μου, μου λές;
Τι κάνεις για να μαστε καλά;
Περιμένεις και περιμένεις
να κάνω κ άλλα κ άλλα
και δεν μιλάς.
Δεν με πλησιάζεις,
δεν μ' αγγίζεις,
δεν ξέρω πως αγαπάς.
Τι αξίζει στην ζωή;
Το χρήμα, οι σχέσεις, η στιγμή,
η διαδρομή;
Για να ζήσεις την ζωή
πρέπει να κάνεις κάτι,
να πάρουν ζωή τα χέρια σου,
ν αναστηθεί η καρδιά σου
και πάλι να πεθάνεις.
Ότι δεν σ αρέσει,
να κάνεις κάτι γι αυτό,
να κάνεις κάτι.
Πρέπει να πείς,
πρέπει να κάνεις.
Να ζήσεις πάλι απ την αρχή
κι όλο να προσπαθείς.
Πότε τελείωνει ο δρόμος της προσπάθειας;
Πότε λυτρώνεται ο άνθρωπος;
Πότε ζει πραγματικά
και ποιάς Ιθάκης
το λιμάνι δίνει στα σπλάχνα του χαρά;
Πόσο κρατάει η χαρά;
Ποιός την τροφοδοτεί;
Ποιός την ταϊζει όπως η μάνα το παιδί;
Είναι άλλος ή εγώ;
Εγώ ορίζω την χαρά,
το νόημα και την ζωή.
Εγώ όρισα τ όραμα,
τον στόχο,
εγώ και την φυγή.
Εγώ ξέρω τι με πονά,
ξέρω γιατί υποφέρω,
ξέρω αν έχω δύναμη,
ξέρω αν έχω τολμή.
Εγώ το ξέρω αν δειλιάζω
και πότε φοβάμαι να σταθώ.
Αφού εγώ ορίζω τον κόσμο όπου ζώ.
Αφού εγώ γνωρίζω το λόγο
που'μαι 'δώ.
Εφόσον έμαθα να προσπαθώ,
Ν' αγωνίζομαι με ίσια πορεία
κατευθείαν για σένα,
Γιατί δεν μπορώ να ανεχτώ,
πως δεν κάνεις κάτι για να 'μαστε καλά;
Γιατί ακόμα σ εχω ανάγκη
και δεν μπορώ να σηκωθώ;
Ίσως γιατί πιστεύω ακόμα στην ζωή.
Πως η ζωή χρωστάει χάρη σε όποιον προσπαθεί.
Δεν μπορεί,χρωστάει χάρη σ όποιον προσπαθεί.
Σίγουρα χρωστάει χάρη σ όποιον προσπαθεί.[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
χωρικός
01-02-2015 @ 13:42 | χάρηκα που σε ανακάλυψα μετά απο χρόνια αποχής.. | | elena351
01-02-2015 @ 16:43 | ΥΠΕΡΟΧΟ !!! Καλό μήνα ! | | Αγνή
01-02-2015 @ 16:56 | Δεν με πλησιάζεις,
δεν μ' αγγίζεις,
δεν ξέρω πως αγαπάς
Πόσα είπες με αυτό!!!
Όσο γιά τον επίλογο ::rock.:: | | Μαυρομαντηλού
01-02-2015 @ 17:06 | Για να ζήσεις την ζωή
πρέπει να κάνεις κάτι,
να πάρουν ζωή τα χέρια σου,
ν αναστηθεί η καρδιά σου
και πάλι να πεθάνεις.
Ότι δεν σ αρέσει,
να κάνεις κάτι γι αυτό,
να κάνεις κάτι.
Πρέπει να πείς,
πρέπει να κάνεις.
Να ζήσεις πάλι απ την αρχή
κι όλο να προσπαθείς.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΟ ΡΕΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
