| |
ΕΙΧΕΣ ΔΙΚΙΟ
Χρόνια προσπάθησες, μήπως κι αλλάξεις τον χαρακτήρα μου,
Ο ίδιος στα νιάτα μου, ίδιος στα ώριμα , ίδιος στο γήρας μου.
Και πως οι δρόμοι μας θα συναντιότανε μπρος στη Ροτόντα
αυτό καλή μου, δεν το σχεδίασα , ήμουν μια τσόντα…
Δεν λέω αν άξιζα στο ανηφόρι να είμαι δίπλα σου.
Εσύ για άμαξα είχες τα γράμματα, κι εγώ την τύφλα μου.
Τα δίκια βάραιναν εξήντα εσύ κι εγώ σαράντα,
κι έτσι ήρθε η ώρα μου, σαν τον ανίκανο , να βγω στην μπάντα!!
Είχες οράματα, κι εγώ( για κλάματα) ήμουν εμπόδιο…
Προσπάθειες έκανες να μ΄ανεβασεις απ΄το υπόγειο.
Κι εγώ ο καλός σου, αντί να έλκομαι απ τους ρυθμούς σου,
μεσ΄στην κοσμάρα μου ,αδιάφορος έμενα στους κεραυνούς σου!!
Τώρα συνήλθα , αφού περάσανε σαράντα χρόνια…
Μα ήδη βρίσκομαι με τα παπούτσια μου χωρίς κορδόνια
Σ ένα γιαπί συγκεντρωνόμαστε κάποιοι μοιραίοι
Κυνηγημένοι σαν απ΄τον Χίτλερ, Ρωμά κι Εβραίοι ….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
