Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 με βρήκε πάλι
 
με βρήκε πάλι ο φόβος μοναχό
και με της δίψας απόκοσμο τον ήχο
ο πόνος μου ανέβηκε ξάφνου στον πανικό
σφαγμένος απ'την κόψη του αφέθηκα στον στίχο

ξεφεύγει ο χρόνος,στ'όνειρο πια νυχοπατώ
ψάχνω να βρώ την πρώτη λέξη
βουβός απo τον κόπο την πίκρα τον καημό
του κόσμου η ταραχή δε θέλει να μ'αντέξει

ξηλώνω κάθε φαντασίωση περιττή
τεράστια ωστόσο η μόνωση τριγύρω
κι αυτή η άρνηση που δε λέει να με δεχτεί
άναυδη την αφήνω που γυρεύω να την παρασύρω

ώριμη η γαλήνη μου ξεσκεπάζει λέξη λέξη
πάλι για σένα γράφω με νυχτωμένη αγωνία
δεμένος αιωρούμαι πλάι σου ώσπου να φέξει
στο άπειρο απλώνομαι είναι κι αυτο μιά νοσταλγία



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
04-02-2015 @ 08:32
Καταπληκτικό !!!!!!!!!! Καλημέρα Αντη
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
04-02-2015 @ 08:56
Όμορφο !!! ... Καλημέρα !!! ... ::382.:: ...
.
Μ.Ελμύρας
04-02-2015 @ 09:52
ώριμη η γαλήνη μου ξεσκεπάζει λέξη λέξη
πάλι για σένα γράφω με νυχτωμένη αγωνία
δεμένος αιωρούμαι πλάι σου ώσπου να φέξει
στο άπειρο απλώνομαι είναι κι αυτο μιά νοσταλγία

Πολύ ωραίο, Άντη!
Καλημέρα.
::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
04-02-2015 @ 10:06
πάλι για σένα γράφω με νυχτωμένη αγωνία
δεμένος αιωρούμαι πλάι σου ώσπου να φέξει
στο άπειρο απλώνομαι είναι κι αυτο μιά νοσταλγία

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΤΗ..........

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΠΑΝΤΑ Η ΝΥΧΤΑ ΜΑΣ ΗΡΕΜΕΙ ΚΑΙ ΑΦΗΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ.......

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
ταπεινος ναρκισσος
04-02-2015 @ 10:30
Άπλετον ζωγραφισμένο δημιουργικό χάρισμα σε οδηγεί!!!
Καλή ημέρα σου ΑΝΤΗ!!!
ΒΥΡΩΝ
04-02-2015 @ 14:54
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
04-02-2015 @ 18:26
ξεφεύγει ο χρόνος,στ'όνειρο πια νυχοπατώ
ψάχνω να βρώ την πρώτη λέξη
βουβός απo τον κόπο την πίκρα τον καημό
του κόσμου η ταραχή δε θέλει να μ'αντέξει

ξηλώνω κάθε φαντασίωση περιττή
τεράστια ωστόσο η μόνωση τριγύρω
κι αυτή η άρνηση που δε λέει να με δεχτεί
άναυδη την αφήνω που γυρεύω να την παρασύρω ::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
04-02-2015 @ 19:20
στο άπειρο απλώνομαι είναι κι αυτο μιά νοσταλγία.....
καλησπέρα!
Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)
04-02-2015 @ 20:05
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: ευγε !!
Μαυρομαντηλού
04-02-2015 @ 20:23
ΟΣΟ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΜΟΝΟΣ ΘΑ 'ΣΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
05-02-2015 @ 12:55
Πανέμορφο όλο Άντη ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο