| |
Το τρενο σταματησε μα εκεινη ομως μενει...η ρημαδα η ψγχουλα μου εκει περιμενει .....να την παρουνε στα παλια να την παν στα οικεια σ αυτα που ξερει πως να βρει τη χαρα σ αυτα που ξερει πως να βρει ευτυχια....στα σκουριασμενα βαγονια του ψαχνει ελπιδα ακομα... τοσο μεγαλη η αναγκη της να ανταμωσει ενα χρωμα.. σαν τετοιο που την εκανε λαμπερη και φωτιζε το δικο μου το σωμα....και ξαφνου βλεπει εξω λιγο το φως τον ουρανο και προσωπα αγαπημενα... μου δινει χρωματα καινουρια να ζω ...τοσο απλα τοσο πολυτιμα για μενα..
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
