| |
Αλντεμπαράν
12-02-2015 @ 14:17 | Για τους πρώτους δύο στίχους. Ο ποιητής Ν. Εγγονόπουλος, συνήθιζε όταν τέλειωνε ένα βιβλίο, να το αφήνει σε ένα τυχαίο παγκάκι, για να το βρεί ο τυχών περαστικός και να το διαβάσει. Δεν ξέρω για σας. Αλλά αυτή την πράξη την έχω κάθε μέρα και στιγμή μέσα στην καρδιά μου. Είναι τόσο απλή, διακριτική και γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο, πού την θεωρώ σαν το τρυφερότερο Ποίημα πού γράφτηκε ποτέ. ::3655-5249.::
Καλό μεσημέρι. | | Αλντεμπαράν
23-04-2017 @ 18:57 | Καλησπέρα σε όλα τα στιχομέλη, στιχομανείς, στιχωμένους και στίχινους. ::smile.:: Νέους, παλιούς και μέλλοντες.
Περαστικός μόνο. Θα τα πούμε και πάλι, σε μια ώρα, δυό μήνες, πέντε χρόνια... Ποιός ξέρει. Όποτε μας βγάλει κατά δω.
( Διορθωμένη η δημιουργία κατά τι. Δύο χρόνια για δύο στίχους.Ίσως σε μια δεκαετία καταφέρω να γράψω κάτι ολοκληρωμένο και καινό) | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-04-2017 @ 20:00 | ::hug.:: | | **Ηώς**
23-04-2017 @ 22:34 | ::blush.:: να πούμε και χρόνια πολλά για τις μέρες που πέρασαν και για σήμερα και να μην μας ξεχνάς...Όποτε σας βγάλει κατά δω...γράφε...
δεν το συζητώ το γραπτό .... ::hug.:: ::hug.:: | | Αλντεμπαράν
26-04-2017 @ 19:42 | Δυο απο τα καλυτερα παιδια του στιχοι.Σας χαιρετω! ::up.:: | | inokrini
03-05-2017 @ 08:28 | εξαιρετικο!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
