| |
Στο πρόσωπό σου
χάνονται ο βορράς,
ο νότος,
η ανατολή
κι'η δύση.
Ποιά σκουριασμένη πια
πυξίδα να ορίσει μπορεί κάτι;
Της μάνας γης
σταματά η στροφή,
-πέρλα- στα πόδια σου.
Μαργαριτάρι μαύρο,
που κυλά με μουσικές,
μες στις γραμμές
των απαλών χεριών σου
καταλήγει.
Κι'αφήνει δάκρια από μέλι,
μπρος στων ματιών σου,
τους πύρινους ιστούς..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
