| Από εκεί, στο απάνεμα που αγναντεύεις,
εκεί αν θα γελώ ή θα σκούζω, το ορίζεις.
Η έφεση που έχεις στην ιδιομορφία,
σε κάνει τόσο θεϊκή, δίχως να υπάρχει άλλη καμία.
Αν σε μια νήσο στο άπειρο που βλέπω,
κάπου εκεί χάμω, που δε βλέπω, αρμενίζεις.
Στην επιστροφή σου αν επιθυμείς να μη σε βλέπω,
μονάχα εγώ να το ξέρεις για 'σένα, από εκεί που γύρισες,
θα ναυαγήσω.
Από εκεί, για 'μένα είναι αθώρητο, μα προβλέπω,
για εμένα ανέμους για επιθέσεις, επιστρατεύεις.
Η αίρεση που κάνεις μέσα σε κάθε μου μυ,
διαμορφώνει τα μέτρα στην καρδιά, για 'σένα,
να χτυπά.
Αν σε μια νήσο στο άπειρο που βλέπω,
στου φάρου το φως, που με τυφλώνει, εσύ κουρνιάζεις.
Στη ονειρική σου φαντασίωση αν βρεθείς με το άλλο σου μισό,
στο λέω από τώρα και αν δε μοιάζω, θα 'μαι εγώ,
γιατί κανείς δε θα σ' αγαπήσει όσο εγώ.
Στη σιωπή του θανάτου, αν γεμίζεις,
απ' τα απομεινάρια μου, όνειρα να χτίσεις.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|