| |
σε δρόμο σκοτεινό κι ερημικό
ενώσαμε τα χείλη ένα βράδυ
σε πήρα απο το χέρι τρυφερά
στα μάτια σου κοιτούσα το φεγγάρι
σαν λείπεις τώρα νιώθω πως δε ζω
και μήνυμα σου να ρθει περιμένω
ο χρόνος μακριά σου δεν περνά
κι εγώ απ το αδιέξοδο δε βγαίνω
απίστευτο μου άφησες κενό
τσιγγάνικο το αίμα σου ,αλάνι
δε μένεις ,δε στεριώνεις μα αγαπάς
πριν σε ξεχάσω πίσω ερχεσαι πάλι
τις νύχτες δεν κοιμάμαι αν δε σε δω
οι μέρες μου σιωπούν χωρίς εσένα
οι φίλοι με περνάνε για τρελό
που μια σκια ακολουθώ απελπισμένα
θα ζήσω ως το τέλος τις στιγμές
που εδώ μαζί μου σ εχω ,σ ανασαίνω
κι έτσι θ αντέχω όταν θα σαι κάπου αλλού
και πότε θα ρθεις ,μόνο αυτό θα περιμένω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
