Μικρή αναφορά στις αγαπημένες μου ποιήτριες (με τη σειρά: Δημουλά, Πολυδούρη, Παλθ, Γώγου). Ο τίτλος, παράφραση από στίχο της Πρωινής ή Βραδινής σερενάτας του Άλκη Αλκαίου.
Στίχους που γράψατε για 'μένα,
για να μπορώ να πω
φοβάμαι, κρυώνω, διψώ.
Λόγια που τρύπωσαν
για πάντα στη ψυχή μου.
Κική και Μαρία,
Σύλβια, Κατερίνα.
Αυτά κρατώ κι απόψε.
Αυτά ψιθυρίζω κάθε βράδυ
στ' αστέρια που φέρατε κοντά μου.
Μ' ένα μολύβι σχεδιάζω
τις δικές μου γραμμές.
Για να 'ρθω κοντά
στα δικά μου τ' αστέρια.
