Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132254 Τραγούδια, 269897 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρωτας
 
Τι κι αν υπάρχουν οι καμπύλες γραμμές των ανέμων και οι βαθειές ρυτίδες των καιρών.
Θα σου πώ κι ας μη μ'ακούσεις.
Θα φανερώσω με λόγια μυστικά,
που χάνονται στην αύρα του κενού,
τα όνειρα.
Τα είδωλα του πεινασμένου νού.
Τον έρωτα θα ψάλλω.
Αυτό το ξωτικό που χώνεται βαθειά,
στα δύσβατα κανάλια των ιστών.

Σαλεύουν τ'ακροδάχτυλα
πιασμένα στο χορό,
λες και δαμάζ'η αστροφεγγιά,
το μαγεμένο αυλό.
Και αυτός εκεί σαν να'ναι βυζαχτό που δεν αφήνει ούτε στιγμή της μάνας τη θυλή,
βογγά, σκυρτά και χάνεται,
στων ήχων την πνοή...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
18-04-2006
Καλημερα φιλε μου !!!!!! Μου αρεσε !!!!!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
18-04-2006
Πολύ όμορφο Θεόδωρε. Σαν αερικό.
Ίμερος
18-04-2006
όμορφο.... :) μπράβο
ARGY
18-04-2006
με Τζένη κι εγώ, καλησπέρα
spil †
18-04-2006
Πριν εκφέρω γνώμη : Εχεις κάτι απλό, σε κλασικό ύφος, να μας στείλεις ώστε να μας δοθεί η ευκαιρία να κρίνουμε το σουρεαλισμό σου ; (Πάντα με καλή πρόθεση, φίλε...)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο