και τώρα βρέθηκα ξανά,
ξανά να υποκύπτω
και να πηγαίνω με το ρέμα του ανέμου
χωρίς μηλιά, μη μπορώντας ν΄αντιδράσω
σαν ένα δέντρο που στέκετε και το φυσάει ο άνεμος
και περνά χειμώνας, καλοκαίρι
κι αυτό πάντα συμβιβάζεται
με το χρόνο και τις εποχές του
μόνο που αυτό είναι της μοίρας έρμαιο
εγώ μπορώ ν΄αποφασίσω
αλλά τίποτα δεν κανω..
μάλλον σε χειρότερη θέση είμαι απ΄αυτό
γιατί ενώ μπορώ κάτι να κάνω
τίποτα δεν κάνω
και υποβιβάζω την μοίρα μου
στην μοίρα ενός δέντρου
