Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τραινα
 
τα τραίνα, που μας παν;
γίναμε σταθμοί, ποιο τέλος...
ράγες, οι λεπίδες στο κορμί;
ποιού Θεού τέχνασμα ήταν το ταξίδι...

θέλω να φορέσεις το ψέμα πριν το χαμόγελο
όταν κυλίσει το μαύρο, μετά το κόκκινο
εκεί που γδέρνεται στη ράγα το άρρητο...

...μόνο το ταξίδι ιερό κι αμέθυστο...

με σώμα πάνοπλο ν' αντικρίσεις το δόγμα
άτρωτη η λέξη που δώσαμε στο αύριο
σφυρίζει σαν χάδι του δικού τους πρώτου πρωινόυ...

ο καπνος, της ίδιας πατρίδας κόλασμα...
το μυστικό σου, ποιού Θεου απαγορευμένο;
σ'ενα βαγόνι θα σε βρω, προτού κατεβώ...
ποιου ταξιδιού σμαράγδι ο θάνατος;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πάρε το αίμα μου και κάνε το μελάνι
 
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
10-03-2015 @ 00:45
Σ` ένα σταθμό ξανά,
ταξίδι ξεκινά ...
στην αποβάθρα μου - δεν είσαι να σε ψάξω ...
λίγες αποσκευές,
κομμάτια μας του χθες ...
μέσα τους έκρυψα - ότι είχα να ξεγράψω ...

Καλό ξΗμέρωμα !!!!!!!!! ........ ::382.:: ......
aridaios
10-03-2015 @ 03:32
άτρωτη η λέξη που δώσαμε στο αύριο
σφυρίζει σαν χάδι του δικού τους πρώτου πρωινόυ...
::yes.:: ::up.::
**Ηώς**
10-03-2015 @ 09:07
άτρωτη η λέξη που δώσαμε στο αύριο ::theos.:: ............
Μ.Ελμύρας
10-03-2015 @ 17:52
::up.:: ::up.:: ::up.::
barboutsala
10-03-2015 @ 19:16
μετά το μεθυσμένο καράβι τώρα το μεθυσμένο βαγόνι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο