| |
Μου λείπεις 10-2-15
Λαβωμένη από τις καταιγίδες
της ζωής,
χτυπημένη από τους τυφώνες
της αμφιβολίας,
μου λείπεις...
Με το λιγνό σου κορμί
τα μακριά, λεπτά χέρια
καταπράσινα κλαδιά
μόχθου και ελπίδας
Μου λείπεις...
Με τα μαύρα σου μάτια
νοσταλγούς μιας χαμένης
πατρίδας,
που με ματώνει
με εξοργίζει και με θυμώνει.
Μου λείπεις...
Καθώς ο χρόνος κυλάει
ασταμάτητα
με πνίγουν
οι θύμησες της απουσίας σου
και ολοένα μου λείπεις...
Τις νύχτες της αγρύπνιας
για το τώρα,το γιατί
και το πώς,
για όσα έφυγαν
για όσα θα ΄ρθουν
Μου λείπει
το χάδι σου,
το σφίξιμο του χεριού σου,
η θαρρετή ματιά σου,
και όσο μεγαλώνω, μητέρα,
μου λείπεις
ακόμα πιο πολύ...
Αλεξία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
