| |
«Και μήπως είναι τίποτα άλλο από ένα όνειρο η ζωή μας;» (Φ. Ντοστογέφσκι)
Ονειροπειρατής
Στην κυματώδη χώρα των ονείρων ταξίδευε συχνά.
Ως παιδί είχε πείσει τον εαυτό του πως τα όνειρα ήταν ταινίες που προβάλλονταν στο πίσω μέρος των βλεφάρων του, μόνο για χάρη του. Kάποιες φορές μάλιστα με εκείνο σκηνοθέτη. Η σκέψη αυτή χαροποιούσε ιδιαίτερα τις πολύτιμες ώρες ύπνου του παιδιού, καθώς ανυπομονούσε κάθε βράδυ ο μυστήριος αυτός σκηνοθέτης να του φανερώσει τις γνώριμες μορφές του και τα εξαίσια παραμύθια... Με τον καιρό ανακάλυψε πως μπορούσε να περιπλανιέται σε μια ολόκληρη αλλιώτικη χώρα εκείνες τις ώρες και κάποιες φορές να αλλάζει την πορεία του ταξιδιού του. Τότε ήταν που βαφτίστηκε «Ονειροπειρατής». Ζούσε μάλιστα με την ελπίδα πως κάποτε θα κατάφερνε επιτέλους να πετάξει για να γνωρίσει και τα σύννεφα αυτής της χώρας…
Στα άγνωρα βλέφαρα η ακατανόητη πλάση μοιάζει μονάχα με ένα καινούργιο ταξίδι. Δεν γνωρίζουν φόβο για άγνωστες χώρες, καθώς είναι επίσης άγνωστες δύσβαχτες λέξεις όπως “σύνορα” και “τέλος”. Έτσι τότε ανησυχούσε περισσότερο για το σβήσιμο του ήλιου -κι ας πρόκειται να συμβεί σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια- παρά για το τόσο πιο κοντινό του τέλος. Πώς να αρνηθεί κανείς ότι η μεταμόρφωση σε κόκκινο γίγαντα και λευκό νάνο είναι πιο τρομερή από το δικό του θάνατο; Κι όμως η σκέψη του αυτή έκανε τους μεγάλους να γελούν...
Ποια άραγε γνώση γκρέμισε την αθωότητα; Με ποιο άνοιγμα των βλεφάρων απλώνουμε ρίζες φόβων και αναγκών; Το παιδί τότε, από κάποιο γελοίο μάλλον ένστικτο, αρνιόταν να προσδώσει σημασία σε έναν κόσμο σημαντικό. Έτσι έκανε όλες τις ώρες μέρος ενός μεγάλου παιχνιδιού, καθώς από άγνοια ένιωθε την τύχη να αισθανθεί και να αφήσει τα ίχνη του σε τόσους τόπους. Θαρρείς και η ζωή δεν είναι παρά ένα όνειρο μεταξύ κλειστών βλέφαρων...Ίσως τελικά ως παιδιά να κατέχουμε κάποτε αυτό το μυστικό της ευτυχίας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
