| |
Κορμιά χαμένα
τα χιλιομοιρασμένα,
κομμάτια ριγμένα κομφετί
για λίγο κέφι, ριξιά σε ντέφι
φύλλα ριγμένα απ ένα κλαρί.
Κορμιά δοσμένα
φιλιά χαραγμένα,σε τοίχο κελιού
τις μέρες ξεχνάνε,
τις νύχτες ζητάνε ενέσεις φιλιού.
Ειν' οι ζωές μας
παλμοί και ανάσες χωρίς λογική,
παλεύουνε κόντρα
στου χρόνου τη ρόδα.
Ματώνει η καρδιά για να ζει.
Μπουκάλα οξυγόνου η πληγή.
Κορμιά δοσμένα, στιγμές χαραγμένα
σαν τοίχος κελιού.
Σπασμένη η τσατσάρα, χτενίζει τα βράδια
ρουφήχτρες του νου.
Και συ θα χορέψεις απόψε με κέφι
θα πιεις θα κερνάς
το αίμα, τη σάρκα..
Του ονείρου την καύτρα
γελώντας πατάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
