| |
Αντίο.
Κουρνιάσανε τα στάχια
στο νανούρισμα τ’ ανέμου
και γύραν το κεφάλι τους μπροστά
σε νιώσανε στο φίλημα
το φίλημα τ’ αγγέλου
μα 'μειναν με τα μάτια τους κλειστά
όλη η βαρύτητα της γης
γέρνει στους νόμους της σιωπής
πριν σβήσει τ’ όνειρό σου
ήρθανε τ’ άστρα χαμηλά
για να σε δουν από κοντά
να γίνει το δικό σου
θολά φανάρια σε κοιτούν
στις γέφυρες των στεναγμών
και στο παιχνίδι των λυγμών σε βάζουν
μη πέσεις μέσα στο νερό
καίει και βράζει σαν τρελό
από θυμό , πως όλα , σε θαυμάζουν
που όλη η βαρύτητα της γης
γέρνει στους νόμους της σιωπής
πριν σβήσει τ’ όνειρό σου
ήρθανε τ’ άστρα χαμηλά
για να σε δουν από κοντά
να γίνει το δικό σου
το φως τους … προορισμός σου
Αντίο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
