|
oneiropola 31-03-2015 @ 00:28 | Που σκεβρώνουν τις σιλουέτες των δέντρων και
Την ποίηση μου επιστρέφουν
Των μεθυσμένων πουλιών.
Ποιηση !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | καταΚΟΚΚΙΝΗ 31-03-2015 @ 16:58 | Κορίτσι που σ' έχασα όταν πια δεν είχα ελπίδες
Για τίποτα·!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! κορίτσι
Που σου μίλησα όταν η ομιλία ήταν τόσο κατόρθωμα·!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
κορίτσι
Που για τα εικονίσματα σε προορίζω
Των δικών μου θεών.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πώς αλήθεια με κατοικείς με τα λόγια σου- κι εγώ
Πώς γίνομαι, τότε, διάφανος
Όπως υδάτινη αγάπη και σ' αγκαλιάζω
Μ' όλων των τρόπων τις αγκαλιές, να μην
σε ζυγώσει η πίκρα…
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|