| |
Ποτέ δεν αντιλήφθηκες τον τρόπο ,
απ΄ την ανέμελη κι ηδονική ζωή ,
στον σκοτεινό πως πέρασες τον τόπο ,
σκιές γεμάτον ..... βράδυ και πρωί .
Πως τάφερε τα πράγματα η μοίρα ,
σιγά σε κύκλωσε κι ανεπαισθήτως ,
φόνος εκ προμελέτης , από σπείρα
δαιμόνων και θεών.....όπως συνήθως.
Γύρισε το μυαλό σου και νομίζεις ,
αποστολή σου να φυλάγεις Θερμοπύλες ,
την προηγούμενη ζωή σου χαιρετίζεις,
μπουκάρεις ..... στου Παράδεισου τις πύλες.
Άδικος κόπος η προσπάθεια ν΄ αγιάσεις ,
είναι κλειστή η πόρτα του για σένα ,
τα κρίματα πολλά , άμμος θαλάσσης
και η μετάνοια ....δεν έπεισε κανένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
