| |
οι ναυτικοι φωναζουν το ονομα σου
τρεις φορες στα σκοτεινα πριν κοιμηθουνε
λενε πως πρεπει να σε ξορκιζουν
αλλοι σε λενε μανα
αλλη σε λενε εκατη
μα ολοι σε σεβονται αλλοκοτη
σκοτεινη πλανευτρα που σκεπαζεις παθη
στα τριστρατα οι φτωχοι παντα θα κοιμουνται
μαγισσα εσυ πλανευτρα των θνητων
που πλεκεις στο κυμα μαγια
και στον αφρο ξεπλενεις τα λαθη μας
μοναχα μιας στιγμης το ατοπημα με λογια πλανα
αστερι του αποσπεριτη
που ο ασυρματιστης κοιταζει
σαν θυμαται της στεριας την αγαπητικια που μακρυα στεναζει
και στο σοναρ ο καπετανιος το στιγμα σημειωνει
αυριο το λιμανι και η γιορτη
αυριο ξανα η λησμονια γλυκο δωρο της ληθης
χιλια τα ονειρα πλανευουν ταξιδιωτη
διαβατη οι δρομοι σιωπηλοι
και η θαλασσα μοναχα το ταξιδι
απο μαυρη γη μεχρι της αβυσσου το ματι
οι δρομοι μενουν οι δρομοι φευγουν
μονο μενει το ιδιο παραμυθι
αλλοι σε λενε θαλλασσα
αλλοι σε λενε σπιτι
αλλοι σε καταριουνται κρυφα
και αλλοι σε ευγνωμονανε
και καποιοι που δεν σε εζησαν οπως αρμοζει
γραφουν για σενα περιεργα ωσαν τους λειπει γνωση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
