| |
Σαν σκια που δεν σε φτανω
Σαν μορφη που δεν σε αγγιζω Τι να θυμηθω πλεον απο σενα
Σε σκεφτομαι και προχωρω αφου με εχεις αφησει και πλεω στα ξενα
Σαν κραυγη που με γρεμιζει τι να αναπολυσω πλεον απο μενα
Σαν μια σκεψη που γυριζει και σιγοψυθιριζει καθως ηταν γραμμενο εμεις οι δυο
θριψαλα και σκονη σκορπιζει να ζουμε χωρια και χωρις καρδια
κατι απο το παρελθον θυμιζει τωρα πλεον συμμαχος μου η στεναχωρια
κραταω λοιπον την μορφη σου
σε σκεφτομαι και προχωρω
Σαν μια οψη αορατη στου αγνωστου παλι την μιλια
ερχεσαι και φευγεις ερχομαι και σιγοτραγουδω......
ψαχνεις και ζητας
καθεσαι και με κοιτας
και ομως κατι απο τα παλια
Σαν μια φωτογραφια γλυκια
κομματακια γινεται και με τρυπα
Ηταν λαθος μου να περιμενω
τωρα πια χανω σε οτι επιμενω
πλεον δεν μου εμεινε τιποτα απο εσενα
μονο κουβεντες και λογια δανεισμενα
Σαν αυτα που μοιαζουν να ειναι ξεχασμενα
μα τωρα πια αλλου δοσμενα
και ομως εχουν φυγει απο μενα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
