| |
[align=center]
Φτώχεια και ανέχεια παρέα πήραν δρόμο
ψάχνει σε χώρα μακρινή ελπίδα να 'βρει
τρύπια παπούτσια κρέμασες στο ώμο
και μετανάστης τύχη έψαχνες την μαύρη.
Δεν ήσουν κρύσταλλο από το Πακιστάν
ούτε πουλί φτερά στις πλάτες σου φυτρώναν
δεν ήρθες άγγελος από το Αφγανιστάν
ανεύθυνη η λεύκα και σχοινί που σε σκοτώναν.
Μοιάζεις αερικό στου πρωινού την καταχνιά
ήσουν στην λεύκα της πλατείας κρεμασμένος
απ το λαιμό την νύχτα είχες περάσει την θηλιά
στο περιθώριο του κόσμου πάντα ξεχασμένος.
Στο πυρ του Άδη καίνε των ανθρώπων τα δεσμά
και ο θάνατος με λύτρωση σε κάποιους μοιάζει
πάνω στις στάχτες μια ελπίδα νομίζω αναζητά
να πάψει η ανθρώπινη η συμπόνια να λουφάζει
καλημέρα στις ευαίσθητες ψυχές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
