| |
Αριστερά ζει η ψυχή
Και δεξιά το σώμα
Μια δύση μια ανατολή
Μια γλύκα και μια βρώμα
.
Πότε χαρούμενες φωνές
Και πότε μαύρο κλάμα
Πότε σπασμένες προσευχές
Και πότε πάλι δράμα
ʼλλος την τέχνη αγαπά
Και άλλος την φοβάται
Τρώει η νύχτα την σκουριά
Γι αυτό και δεν κοιμάται
Αριστερά λες σ' αγαπώ
Και δεξιά, κατάρες
Μοιάζεις με άστατο καιρό
Και με κλεισμένες μπάρες
Μοιάζεις με θάλασσα γλυκιά
Και με ζεστό παγάκι
Σαν του θανάτου τη χαρά
Και της χαράς φαρμάκι
Είμαι κι εγώ μια φυλακή
Με τα κλειδιά χαμένα
Μια απροσάρμοστη ψυχή
Με χρόνια ξεφτισμένα
Κι αν είμαι ακόμα εδώ που λες
Κι αν γράφω και τραβιέμαι
Είναι γιατί αυτά που λες
Τα βράδια συλλογιέμαι
Κι ίσως γιατί είμαι αλλιώς
Κι ίσως γιατί δεν ξέρω
Μα κάθε τόσο ο χαζός
Στ' αλήθεια υποφέρω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
