αφιερωμενο στην κορη μου που ηρθε και εδωσε ΦΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ στην ζωη μου
ΘΑ ΠΑΩ ΝΑ ΣΠΕΙΡΩ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΡΒΟΛΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΟΥΝΕ ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΙ
ΝΕΡΑΚΙ ΑΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΜΠΟΛΙΚΗ ΑΓΑΠΗ
ΘΑ ΤΟ ΠΟΤΙΣΩ ΑΓΡΙΟ ΔΑΣΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΟΥΝΕ ΤΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΜΑΣ ΑΕΡΑ
ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΛΙΑΣΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΦΩΣ ΟΛΗ
ΚΑΙ ΑΝ ΞΕΡΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΒΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΦΙ ΘΑ ΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΒΟΛΙ
