| |
ΤΑ ΛΕΜΕ
το λουλουδι της αγαπης μας δεν βλεπουμε,μονο τα αγκαθια στο κοτσανι του κοταμε
να το κραταμε τωρα πια ουτε που ξερουμε,οταν τ αγγιζουμε τα χερια μας τρυπαμε
εμεις τα λογια τα σκληρα πες μου που βρηκαμμε,σε πoια πληγη ητανε μεσα μας κρυμμενα
τουτα τα αγρια θερια πες μου πως λυθηκαν,και τι τα κραταγε τοσο καιρο δεμενα
του παραδεισου το χαδι δεν μου εδεινε,τουτο το χερι το τραπεζι που χτυπαει
αυτα τα ματια με αγαπη δεν με κοιταγαν,πως γιναν βλεμμα που με μισος με κοιταει
μου πες τα λεμε και με οργη την πορτα ανοιγεις
ολου του κοσμου η σιωπη σου λεει μη φυγεις
δεν ειμαι εγω αυτος την πλατη που γυριζω
μα ειμαι αυτος που οτι σπυραμε θεριζω
Α.Π.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
