| |
[I][color=black][font=georgia]
Απ’ το κύμα στην ακτή σου μιαν αυγή ξεβράστηκα
Νηπενθής στην αγκαλιά σου και απίθωσα
Όσα ωϊμέ κρυμμένα, είχα, όσα κουράστηκα
Σ’ είδα στο άνοιγμα του ήλιου και σε νύχτωσα
Καντηλάκι και τα μάτια στο φεγγάρι ασήμιζαν
Δίχως λάδι και φυτίλι τη σκιά μου μέτραγαν
Και τα κρίματα μετράγαν που ψηλά τριγύριζαν
Σταυρωμένα άδικα τα καρφιά τους πέταγαν
Οχτακόσια μέτρα δάκρυ κι ανηφόρι αντάλλαγμα
Aναλήφθηκαν στα ουράνια μ’ Άγιο ξεροβόρι
Όσα αγάπησα ποτέ μου κι όλα όσα μετάλαβα
Κι εσύ στις ελιές κρυβόσουν, του Ιούδα κόρη
[/B][/align]
[/color][/font][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
