| |
Τέσσερις τα ξημερώματα
Πάλι για χάρη σου έγινα λιώμα
Ακόμα θυμάμαι τα τελευταία σου λόγια
Δεν σε αγαπούσα μαλάκα, απλά μαζί σου πηδιούμουνα
Και εγώ μάτια μου που νόμιζα
Πως η σχέση μας θα κρατούσε αιώνια
Και τώρα μόνος μου κάθομαι και γράφω στα υπόγεια
Για κάποια που αγάπησα, και στην τελική μου βγήκε βρώμα
Και εγώ σαν το μαλάκα για χάρη της γίνομαι χώμα
Λες και είναι το μόνο θηλυκό
Που θα με κάνει να νιώθω άντρας ακόμα
Γιατί θεέ μου θα πρέπει να περνάω τα ίδια
Όταν πάει να πλησιάσει κάποια
Κοπέλα, να είναι τόσο σύντομη η ιστορία
Εγώ θεέ μου δεν έχω δικαίωμα στην ευτυχία
Η μήπως αυτό είναι το κλειδί για την επιτυχία
Και ταυτόχρονα θεέ μου στην ζωή μου η δυστυχία
Αφού αυτά τα 2 στην ζωή μου με έχουν κάνει
Να πιστεύω πως δεν υπάρχω για καμία
Γιατί όλες μ' αγαπάνε γιατί μονάχα μ' ακούν
Και με ένα έτοιμα φιλίας νομίζουν
Πως θεέ μου μαζί μου κοιμούνται
Και δεκατετράχρονες μαζί μου ασχολούνται
Ότι μαλακία πάω και το γράψω το συζητούν
Μόνο και μόνο να λένε πως μαζί μου μιλούν
Αφού οι περισσότερες τα κομμάτια μου δεν ακούν
Γιατί είναι πολύ πρόστυχα και έτσι μόνο μ' ακολουθούν
Να έχω λέει να παίρνω like γιατί μ' αγαπούν
Και αν μαλώσω με κάποιον λέει τον προκαλούν
Είναι λέει επαναστατικός στρατός dive's της αποκαλούν
Και μήπως τα βάλει λέει μαζί μου, εν ψυχρώ τον εκτελούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
