Σκονισμένη μπιζουτιέρα
Με κοσμήματα γεμάτη
Περασμένη είν' η ώρα
Πήγε τέσσερις και κάτι
Σκονισμένη μπιζουτιέρα
Και το φως μου αναμένο
Πότε πέρασαν τα χρόνια
Πόσο να σε πέριμενω
Ρ:
Και τα κοσμήματα ξεθωριασμενα
Η λάμψη χάθηκε σε μια νύχτα
Και η νύχτα έγινε ζωή για μένα
Που εσύ δεν μου 'πες όυτε καληνύχτα
Σκονισμένη μπιζουτιέρα
Τον καθρεύτη συντροφεύει
Σκονισμένο το ειδωλό μου
Με μια σκόνη που δεν φεύγει
Σκονισμένη μπιζουτιέρα
Βυθισμένη μες στο γκρίζο
Συγκρατώ τα δάκρυά μου
Κάθε που την αντικρίζω
