Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Περιμένοντας τα πουλιά
 
[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Περιμένοντας τα πουλιά[/B] [/color]
[color=navy]
Ολημερίς
κλεισμένος στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]---------------------- [/color]περιμένει τα πουλιά
Αλλά τα πουλιά δεν έρχονται
[color=#f3f7fe]---------------------[/color] τον έχουν λησμονήσει
Όμως,
αυτός πάντα περιμένει τα πουλιά
πάντα περιμένει το φτερούγισμα
[color=#f3f7fe]----------------------------------[/color] του σμήνους
Αφού κάποτε, ήταν ταξιδιάρικο πουλί
[color=#f3f7fe]------------------ [/color]κι έλαμνε στους ανέμους
Αλλά τώρα, που δεν υπάρχει πια ταξίδι
[color=#f3f7fe]---------------------[/color] και σκόρπισε το σμήνος
του έμεινε μόνο η προσμονή
Γι’ αυτό λοιπόν,
κλεισμένος στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]-----------------------[/color] περιμένει τα πουλιά
Ολημερίς, ματαίως περιμένει
[color=#f3f7fe]---------------[/color] να κελαηδήσουν τα πουλιά,
να λάμψουν
[color=#f3f7fe]-------- [/color]ιριδίζοντας στο γαλάζιο ουρανό
γιατί τα πουλιά πια δεν έρχονται
[color=#f3f7fe]-----------------------[/color] τον έχουν λησμονήσει
Έτσι λοιπόν κι αυτός, νυχτοβάμονας
[color=#f3f7fe]------------------[/color] την ώρα του λυκόφωτος
[color=#f3f7fe]-----------------[/color] βγαίνει απ’ το κλουβί του
και σε μονοπάτια δνοφερά
[color=#f3f7fe]----------------------------[/color] σεληνοστάλακτα,
μέχρι το λάλημα του πετεινού
[color=#f3f7fe]------------------------[/color] ψάχνει το νέο αστέρι
Ψάχνει
μέχρι την ώρα της ανατολής,
που επιστρέφει ασπαίροντας
[color=#f3f7fe]--------------------[/color] στην πάχνη του τοπίου
Και με το λάλημα του πετεινού
σφάζει το πεπρωμένο του
[color=#f3f7fe]------------------------[/color] καταμεσής του ήλιου
Τότε είναι
που βλέπει τον άδειο ουρανό
και τη σκιά της μέρας
[color=#f3f7fe]-------------------------[/color] να τον καταδιώκει
επίμονα και απροκάλυπτα
[color=#f3f7fe]-----------------[/color] σαν ευσυνείδητος χαφιές
Ακριβώς τότε είναι,
που νοιώθει κατάστηθα
[color=#f3f7fe]---------[/color] της μέρας τη πρώτη μαχαιριά
και επιστρέφει στο κλουβί του
[color=#f3f7fe]----------------------------------[/color] αταξίδευτος
με την πληγή του χαίνουσα
[color=#f3f7fe]--------------------------------[/color] να αιμορραγεί
σαν κόκκινο γαρύφαλλο στο στήθος
Γιατί άλλη μια μέρα, χάθηκαν τα πουλιά
[color=#f3f7fe]--------------------[/color] χάθηκαν και τ’ αστέρια

[color=#f3f7fe]------------------------[/color] Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
15-04-2015 @ 00:05
http://toxefwto.blogspot.gr/2015/04/blog-post.html
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-04-2015 @ 00:12
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
15-04-2015 @ 00:52
ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΙΑΝΝΗ....ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ............ ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
15-04-2015 @ 04:22
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
...................................................!
Αναπάντεχος
15-04-2015 @ 09:09
Ψάχνει
μέχρι την ώρα της ανατολής,
που επιστρέφει ασπαίροντας
-------------------- στην πάχνη του τοπίου
Και με το λάλημα του πετεινού
σφάζει το πεπρωμένο του
------------------------ καταμεσής του ήλιου
Τότε είναι
που βλέπει τον άδειο ουρανό
και τη σκιά της μέρας
------------------------- να τον καταδιώκει
επίμονα και απροκάλυπτα
----------------- σαν ευσυνείδητος χαφιές
Γιάννη πολύ ωραίο και πραγματικό
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
15-04-2015 @ 10:23
καλημέρα...........!!!!!!
rania.foka@yahoo.co.uk
15-04-2015 @ 12:21
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!!ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-04-2015 @ 13:44
Καταπληκτικό !!!!! Χρόνια Πολλά Γιάννη ::theos.::
Rannia . k
15-04-2015 @ 16:12
Τέλειο Γιάννη!!!
::yes.:: ::yes.:: ::smile.::
Rannia . k
15-04-2015 @ 16:12
Καλό σου απόγευμα και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
::yes.:: ::yes.:: ::smile.::
φραγκοσυριανος
15-04-2015 @ 22:28
Ολημερίς
κλεισμένος στο κλουβί του
---------------------- περιμένει τα πουλιά
Αλλά τα πουλιά δεν έρχονται
--------------------- τον έχουν λησμονήσει
Όμως,
αυτός πάντα περιμένει τα πουλιά
πάντα περιμένει το φτερούγισμα
---------------------------------- του σμήνους
Αφού κάποτε, ήταν ταξιδιάρικο πουλί
------------------ κι έλαμνε στους ανέμους
Αλλά τώρα, που δεν υπάρχει πια ταξίδι
--------------------- και σκόρπισε το σμήνος
του έμεινε μόνο η προσμονή
Γι’ αυτό λοιπόν,
κλεισμένος στο κλουβί του
----------------------- περιμένει τα πουλιά
Ολημερίς, ματαίως περιμένει
--------------- να κελαηδήσουν τα πουλιά,
να λάμψουν
-------- ιριδίζοντας στο γαλάζιο ουρανό
γιατί τα πουλιά πια δεν έρχονται
----------------------- τον έχουν λησμονήσει
Έτσι λοιπόν κι αυτός, νυχτοβάμονας
------------------ την ώρα του λυκόφωτος
----------------- βγαίνει απ’ το κλουβί του
και σε μονοπάτια δνοφερά
---------------------------- σεληνοστάλακτα,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο