| |
Σοβαρά μιλάμε τώρα
γέλωτας με πιάνει
είκοσι χρόνια σκάβω
με τα νύχια τη ζωή
και κεί που γίνεται σκοτάδι
και γυαλίζει μου η πληγή
επιστρέφω τη δικαιοσύνη
που μου έχει αποδοθεί
Χαριτωμένα βέβαια τραγουδιστά
και όχι αλαλάζοντας ή νυσταλέα
παράλληλα φουσκώνοντας τα γεμιστά
με ρύζι σπυρωτό με παραλίμνια θέα
-Φοβάσαι;όχι βέβαια ..τι έχω να χαθεί
-λυπάσαι;λυπάμαι για τα συναισθήματα μου
μα για σένα πιο πολύ
-θα πάρεις φόρα να αποδείξεις -λέγε μας-
τις σταθερές αξίες;
-άλλο δεν είχα τίποτα να κάνω ωραιότερο
για τις κηδείες...
Σοβαρά μιλάμε τώρα
της καλδάρας μου το γάλα
το τσίγκινό τους σωβρακάκι
που τους κράταγε τη σπάλα
ούτε το χώρεσε
ούτε θα το χωρέσει εις αεί
επιστρέφω τη δικαιοσύνη
που μου έχει αποδοθεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
