|
Το σώμα του χειμώνα ξεχαρβαλώθηκε κι οι παπαρούνες
μαρτυράνε το πεισμωμένο του αίμα·
Τα δόντι του ήλιου γυάλισε νωρίς το πρωί·
Ο Άδωνης επέστρεψε από την σκοτεινή φυλακή του·
Το χώμα μίλησε, το νερό
Μίλησε- άκουσαν οι στα κρυφά μυημένοι·
Ο ποιητής ευδοκίμησε μες την φθορά- η εποχή τον σήκωσε
Στα χέρια: τόσος πόνος, τόσος θάνατος- κι αυτός
Μόνο μια λέξη, μια σεμνή, όμορφη λέξη
Που ντροπιάζει
το σκηνικό του πολέμου και αντηχεί
Πάνω απ' τις ντεραπαρισμένες πλαγιές των βουνών, στο διάβα
μίας ιστορίας βουλιαγμένης..
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|