| Όταν οι ρόδες θα γυρνούν
σε μεθυσμένους δρόμους
Όταν ψυχές ανάστατες
θα ψάχνουν προορισμό
Εσύ,από τη μάνα σου
ένα θα έχεις μάθει
Πως ο οδηγός του λεωφορείου
λεγόταν Οδυσσεύς
Χρόνια πολλά κουβάλαγε
ελπίδες κ’ αναμνήσεις
και το τιμόνι έγραψε
γεράματα κακά
Κι όταν μια νύχτα ρώτησες
Που πήγαν οι συντρόφοι;
Εκείνος αποκρίθηκε
με δάκρυα στεγνά
Θυμάσαι το ραδιόφωνο
πω’ λεγε ιστορίες;
Και του μωρού το στεναγμό
σαν βύζαινε ξανά;
Τη λήθη όπου χανόσουν
στο τζάμι σαν κοιτούσες
γι’ ανθρώπους που νοστάλγησαν
Ιθάκη για να βρουν
Και σαν ο ξένος Οδυσσεύς
μπάρκαρε στο λιμάνι
Ένα ασκί του ξέφυγε
κ’ έγινε σκοτωμός
11/05/2012
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|