| |
Επινα κάποτε
Και μεθούσα.
Είχε κάποιο νόημα τότε.
Αγαπούσα μιά όμορφη γυναίκα.
Δεν αγάπησα άλλη.
Το 'χα μεγάλο μυστικό.
Ισως κι εκείνη βέβαια
Κρυφά να μ' αγαπούσε.
Αλλά δεν μίλησε κανείς.
Εζησα τη ζωή μου στα καράβια.
Στη ρότα που μας όρισαν τα αστρα.
Περαστικός σε άγνωστα λιμάνια.
Παράπονο δεν έχω.
Μάλλον μιά νύχτα παγερή
Θα πέσουμε σε ξέρα.
Και θα χαθώ ολομόναχος
Στο μαύρο ωκεανό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
