| Ο λυτρωμός
Δώσε μου φως να γεννηθώ
κουράγιο για να περπατώ και
πάρε με μαζί σου.
Δώσε μου και ανάσα μια, να μην χαθώ στην ερημιά
να γίνω η πνοή σου.
Ας είναι να παγιδευτώ μες στην ρωγμή
του φεγγαριού που φτιάχνει το κορμί σου
και ύστερα να ελευθερωθώ, πηγή που γίνεται
ζωή μέσα απ’ την προσμονή σου.
Δώσε μου μια ανταμοιβή
να γίνω ιερή κραυγή μέσα στο όνειρο σου
Δώσε μου και ένα φυλαχτό, να το φορώ
να λυτρωθώ μέσα στον ίλιγγο σου.
Ας είναι να παγιδευτώ, μες στην ρωγμή του φεγγαριού που
φτιάχνει το κορμί σου και ύστερα να παραδοθώ
στο φως που γίνεται ζωή μες στην αναπνοή σου
Δώσε μου μια Άνοιξη,
σπόρος να γίνω και ουρανός
μες στον δικό σου κήπο.
Δώσε μου και ένα δειλινό να χρωματίσω
με φιλιά τον μυστικό σου δείπνο.
Ας είναι να παραδοθώ,
μες στην ρωγμή του φεγγαριού που φτιάχνει
το κορμί σου και ύστερα να παραμιλώ,
άγγελος και κατάδικος μέσα στην φυλακή σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|