| |
Άκουσέ με ό,τι ζητάς δε θα γίνει
να σου αφήσω πώς μπορώ το παιδί μου
την ανάσα, τη ζωή, τη ψυχή μου
δεν το αντέχω μακρυά μου να μείνει.
Το μωράκι μου πού θά 'βρει γαλήνη
μακρυά απ' την αγκαλιά τη δική μου
σαν χαμένο στα βαθιά μιας ερήμου
πλήθος δάκρυα το μικρό μου θα χύνει.
Το τηλέφωνο χτυπά στο τραπέζι
θυμωμένη στρέφει, κοιτά αγριωπά
το τετράχρονο που της χαμογελά.
Ο πατέρας σου ωχ! αμάν! δε μας χέζει
είναι αδιάφορο για μένα αν σκάει
θα σε δει πάλι τον Κόκκινο Μάη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
