| |
Δες μες απ' τους
καθρέφτες της ψυχής.
Τα μοσχολούλουδα του αγρού,
τα ζώα στις στάνες
του χωριού.
Μες από τα μάτια
του μωρού,που
κλαίει,κλαίει
αναζητώντας την αλήθεια.
ʼκου μες απ' τους
κάμπους,πως μεταδίδουν
τ'άρωμα οι ανεμώνες
πως σφυρίζουν οι
χειμώνες και σφάζουν
την ζέστη στους
πλαταμώνες,πως
κελαρύζει ο ποταμός
σαν έρθει ο ζεστός,
ζεστός καιρός.
Ακούμπα πάνω στο αμπέλι,
νιώσε το κράσι να
στάζει στο ιδρωμένο χέρι.
Πιάσε τις στάλες της
βροχής.Βάστα τους καρπούς
της γης κι ασε να τρέχει
ο δροσερος χυμός.ʼφησε
η χαρά,χαρά να σε
διαρέει.
Γεύσου το νερό που
σταλάζει δροσερό
ορμώντας απ' του όρους
την κορφή.Δοκίμασε
την γλύκα του καλοκαιριού
που στις φλέβες της
θάλασσας κυλά,του
φθινοπώρου τον μικρό
Βοριά κράτα,κράτα
μακρυά.
Μύρισε την άνοιξη
που αναπνέει με του
Ζέφυρου το στόμα.
Μύρισε το χιόνι του
χειμώνα,την άμμο
της παραλίας στην
καρδιά του καλοκαιριού,
που άθελά του καίει,
σπαρτά,σπαρτά
της γης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
